Søte søstra

I mai vart minstesøstra konfirmert, og som i fjor lagde eg album i gåve. Med mange fine bilder å velge mellom var det berre kos å scrappe 40 sider med denne jenta som motiv. Eg likar å gjere sidene enkle, men likevel ikkje for simple. Og i forsøk på å vere ein bevisst forbrukar valde eg å ta utgangspunkt i materiale eg allereie hadde, og ikkje gå bananas på nettbutikkar som sel all verdens fristelsar til scrapbooketusiastar. Dette gjorde kanskje albumet litt rotete og uharmonisk, men eg synest ikkje det gjer noko om ikkje alt matchar og ser superfancy ut.

Når ein rotar i gamle papirfoto og samanliknar kvaliteten med dagens digitale bilder, er det lett å glede seg over dei teknologiske framstega vi har vore vitne til dei siste åra…

Fine fjes??? Frå Londonferien i fjor. Mykje moro!

Veggpryd på ny måte

Eg har så mange artige bilete av min kjære nevø, og ein dag hadde eg lyst til å bruke dei til noko. Tidlegare har eg scrappa ein del bilete av han og gitt bort, og det var vel eigentleg tanken bak då eg lagde denne fotokollasjen også. Eg printa ut ei A4 side med 3×4 små portrett i kronologisk alder frå 0-2 år. Men det blei for stort for ei vanleg scrapbookside (det blei for lite plass til stæsj!), så då måtte eg finne på noko nytt. Og tilfeldigvis hadde eg ei litt stor papplate liggande som berre venta på eit eigna hobbyformål. Etter litt kjapp klipping og liming hadde eg plutseleg laga noko eg kunne henge opp i «rekved-bilde-opphenget» som har blitt liggande i eit skap fordi eg ikkje har funne noko passande å henge i det. Så no prydar nevøen veggen ved sidan av badet, og om litt tenker eg at mammaen skal få finne ein plass i heimen deira, for ho blir alltid glad for «nye» bilete av den vesle rakkaren.

Scrapbook LO i glas og ramme

Min søte nevø er eit ynda objekt for scrapbooking. Og når svigerinna mi tydelegvis set pris på albumsider der sønnen figurerer, så lagar eg gjerne nokre sider og gir vekk til jul og bursdag og sånn. Ved eit Ikeabesøk tidlegare i år kom eg over ei ramme som passa perfekt til ein 12×12″ LO, og tenkte at eg skulle forsøke å lage ei side som eg syns var såpass fin at den kunne fortene å henge på veggen. Og her er resultatet. Gratulerer med dagen, L! Sidan de har så stor plass i det lyse, fine huset vi har pussa opp for dåkke, reknar eg med at du finn ein ledig vegg ein eller annan stad 🙂

Konfirmasjonsgåve

Forrige helg var det konfirmasjon i familien, og den eldste av mine to søstre var dagens midtpunkt. Eg trur både konfirmanten og foreldrene var nøgde med dagen, det såg iallefall ut som dei fleste hadde det kjekt. Som hobbyentusiast og god storesøster ønska eg å gje ho noko personleg denne dagen, og har det siste året jobba med eit scrapbookalbum. Der har eg samla bilder frå ho var nyfødd og fram til i dag. Eit kjekt prosjekt å jobbe med, og ei kjekk gåve å gje ifrå seg. Søstrene mine har alltid vore glade i å sjå på bilder, og eit slikt album er ei minnebok som forhåpentlegvis kan gje glede i lang tid framover. No er det eit år til minstesysta skal konfirmerast, så eg bør vel sette i gang med eit nytt album om ikkje så altfor lenge. Årets album vart på 38 sider, så det ligg nokre hobbytimar bak…

Pusen måtte få vere med!

Eg har store mengder bildemateriale av desse to, så det var ikkje vanskeleg å finne noko å bruke i albumet.

Noko av det kjekke med å lage eit heilt album er at (med mindre ein har veldig lite utstyr eller veldig god råd!) ein må bruke det ein har av papir og stæsj.  Kreativiteten blir då utfordra på ein anna måte enn om ein kjøpte nytt materiale der alt harmonerar. Til tross for at ein innimellom må bruke fargar og pynt som kanskje ikkje er blandt favorittane, så kan ei ferdig albumside bli ganske stilig når ein finn ein bra måte å sette alt saman på. Og når pynten og skrifta på sidene begynner å gå igjen, er det veldig kjekt å treffe kollegaer som har utstyr å låne vekk…

Brasil…

Min vakre mann, på ei vakker strand…Det er godt å ha slike bilete å trøyste seg med når det sluddar og stormar ute, og dagslyset knapt får vise seg fram før kvelden har tatt det.